zakrzyczeć

zakrzyczeć
глаг.
• выкрикивать
• закричать
• кричать
• накричать
* * *
zakrzycz|eć
\zakrzyczećany сов. 1. закричать;
2. kogo перекричать кого; не дать слова сказать кому, наброситься на кого
+

1. krzyknąć, zawołać 2. przekrzyczeć

* * *
zakrzyczany сов.
1) закрича́ть
2) kogo перекрича́ть кого; не дать сло́ва сказа́ть кому, набро́ситься на кого
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "zakrzyczeć" в других словарях:

  • zakrzyczeć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zakrzykiwać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakrzyczeć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa zakrzyczećczę, zakrzyczećczy, zakrzyczećczał, zakrzyczećczeli {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakrzyczeć — dk VIIb, zakrzyczećczę, zakrzyczećczysz, zakrzyczećkrzycz, zakrzyczećczał, zakrzyczećeli, zakrzyczećczany zakrzyknąć dk Va, zakrzyczećnę, zakrzyczećniesz, zakrzyczećnij, zakrzyczećnął, zakrzyczećnęła, zakrzyczećnęli, zakrzyczećnięty zakrzykiwać… …   Słownik języka polskiego

  • zakrzykiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zakrzykiwaćkuję, zakrzykiwaćkuje, zakrzykiwaćany {{/stl 8}}– zakrzyczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiąc głośno, przekrzykując kogoś nie pozwalać mu wypowiedzieć własnego zdania, własnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

  • zakrakać — dk IX, zakrakaćkraczę, zakrakaćkraczesz, zakrakaćkracz, zakrakaćał, zakrakaćany 1. «o krukach, wronach i innych ptakach: wydać charakterystyczny głos podobny do skrzeku» Wrony złowieszczo zakrakały. 2. pot. «nie dać komuś dojść do głosu, nie… …   Słownik języka polskiego

  • zawrzeszczeć — dk VIIb, zawrzeszczećczę, zawrzeszczećczysz, zawrzeszczećwrzeszcz, zawrzeszczećczał, zawrzeszczećczeli, zawrzeszczećczany 1. «odezwać się wrzeszcząc; wrzasnąć» Dzieci zawrzeszczały na podwórku. 2. rzad. «wrzeszcząc zagłuszyć, zakrzyczeć kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • zawyć — dk Xa, zawyćwyję, zawyćwyjesz, zawyćwyj, zawyćwył 1. «o psie, wilku i innych zwierzętach z rodziny psów: odezwać się wyciem» Pies zawył przeciągle. 2. «wydać przeciągły, niski dźwięk; zahuczeć» Syrena zawyła. Wiatr zawył za oknem. 3. pot. «głośno …   Słownik języka polskiego

  • zakrakać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}krakać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakrakać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zakrakaćkraczę, zakrakaćkracze, zakrakaćany pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zagłuszyć czyjąś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakrzyknąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zakrzyknąćnę, zakrzyknąćnie, zakrzyknąćnij, zakrzyknąćnął, zakrzyknąćnęli{{/stl 8}}{{stl 7}}, to samo co zakrzyczeć II. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawrzeszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zawrzeszczećczę, zawrzeszczećczy, zawrzeszczećczał, zawrzeszczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydać wrzask, odezwać się wrzeszcząc; wrzasnąć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»